Help, mijn docent is digibeet!?!

Bij het lezen van het bericht op NU.nl komt bij mij de vraag omhoog, welke vaardigheden scholieren eigenlijk verwachten of zouden willen zien bij hun docenten. Wanneer ze hierin hun eigen vaardigheden als maatstaf nemen, kan dat volgens mij zorgen voor verwachtingen die docenten vaak niet waar kunnen maken.

Het is nu eenmaal een feit dat eerdere generaties een andere basiskennis hebben dan de huidige middelbare scholieren. Zo heb ik, niet direct een digibeet, na het bekijken van het bericht op de website van het LAKS even opgezocht wat een zoekbalk is, nooit geweten dat daarmee iets anders bedoeld werd dan de balk bij Google. 

Ontmoedigend effect

Ondanks dit mogelijke verschil van mening over wat een scholier van de docent mag verwachten, ben ik het met het LAKS eens dat ICT een steeds belangrijkere rol speelt in het onderwijs. Ik vrees echter dat de aandacht die wordt gegeven aan dit meldpunt in een aantal gevallen het gebruik van ICT eerder ontmoedigt dan dat het helpt deze ergernissen op te lossen. 

Mijn ervaring is dat er docenten zijn die zeer vaardig gebruik maken van ICT, docenten die het niet of nauwelijks inzetten en alle variaties daartussen. In dit blog wil ik specifiek kijken naar de groep docenten die best meer met ICT zouden willen doen, maar die niet zo goed weten waar te beginnen. Dit is namelijk de groep waarbij ik denk dat onder andere de angst voor ICT-problemen ze tegenhoudt. 

Alles of niets?

Hierbij speelt gebrek aan ervaring een rol, maar ook de gedachte dat je bij het gebruik van ICT maar twee keuzes hebt: alles of niets. Dus of je maakt zoveel mogelijk gebruik van ICT, tijdens al je lessen, bij al je groepen, of je doet er (bijna) niets mee. Gelukkig is dit niet waar, het werkt juist het beste als je begint met kleine stapjes. En dan maakt het niet eens zoveel uit welke stapjes, je kunt af en toe een film van YouTube gebruiken of de klas betrekken met een quiz zoals Kahoot. Op die manier kun je eerst met 1 toepassing ervaring opdoen, voordat je de volgende stap zet.

En een docent hoeft ook niet alleen maar gebruik te maken van ICT-hulpmiddelen, het is daarin vooral heel belangrijk om te kijken naar de behoeften van je leerlingen en daarop af te stemmen, ook in de mate waarin en de wijze waarop je gebruik maakt van ICT in je onderwijs.

Maar ja, een docent die experimenteert met nieuwe mogelijkheden, hoe eenvoudig misschien ook in de ogen van zijn studenten, loopt het risico dat er problemen blijken te zijn met de techniek. Zeker voor docenten die minder ervaring hebben met ICT kan dit al een drempel zijn. Het feit dat die problemen nu gemeld kunnen gaan worden bij een meldpunt, kan een extra reden zijn om vast te houden aan vertrouwde methodes in plaats van het uitproberen van nieuwe tools.

ICT in het onderwijs

Zoals je waarschijnlijk wel weet, ben ik zelf een groot voorstander van de inzet van ICT in het onderwijs. Ik werk vanuit de overtuiging dat ICT, wanneer je hierin gerichte keuzes maakt, een geweldige aanvullig is op wat jij als docent kunt bieden. En hierbij is elke stap, hoe klein ook, een stap in de goede richting, met elke stap word je "digibeter"!

#docentdigibeter

Dus ben jij een docent die graag (meer of beter) gebruik wil maken van ICT, dan wil ik daar graag meer over weten! Je kunt jouw ervaringen met ICT in de klas met me delen via Twitter en Facebook met de hashtag #docentdigibeter en natuurlijk ook in een reactie op dit blog of via de mail. Ik verzamel de reacties op mijn site, zodat we van elkaar kunnen leren en straks al onze leerlingen zeggen: "Hoera, mijn docent is digibeter!"