We werken van links naar rechts

Voor jonge kinderen heeft de richting waarin iets staat nog geen betekenis. Letters zijn dan ook nog meer plaatjes dan echt letters en als ze zelf gaan schrijven is een p een p, ook als hij ondersteboven, achterstevoren of ondersteboven èn achterstevoren staat. Daardoor spiegelen ze dan ook nog veel letters en woorden.

Van ons leren ze dat er afspraken zijn over welke kant je op werkt en dat een p, een b, een d en een q toch echt 4 verschillende letters zijn.

Voor het lezen en schrijven is het voor iedereen duidelijk dat het belangrijk is dat je van links naar rechts werkt, maar bij rekenen lijkt dat minder belangrijk te zijn.

Ook bij het rekenen

Toch snap je, zeker als je wat verder vooruit kijkt, al snel dat ook bij het rekenen de richting belangrijk is. In elk geval bij het schrijven van de getallen, maar ook al bij het handelend rekenen.

Stel je bijvoorbeeld voor dat een kind niet geleerd heeft om links te beginnen bij het tellen en in groep 3 wordt het kralenrek geïntroduceerd. Als je dan de kinderen vraagt welk aantal kralen is opgezet, zeggen alle kinderen 6, maar zegt dit kind soms 6, maar soms ook 4.

En ga je springen op de getallenlijn, dan is het heel belangrijk dat kinderen weten dat naar rechts betekent dat er iets bij komt en naar links dat het eraf gaat.

Ik kan zo nog veel meer voorbeelden noemen, maar je begrijpt waar ik naartoe wil. Het is belangrijk dat kinderen leren om van links naar rechts te werken en wat de betekenis is van die richting, zodat ze ook weten wat eventuele uitzonderingen betekenen.

Je leert een kind nu wat het later moet kunnen

Maar waarom maakt het dan in de onderbouw al uit aan welke kant kinderen beginnen? We kunnen ze dat toch ook gewoon leren als ze het echt nodig hebben, bijvoorbeeld als ze in schriftjes moeten gaan werken en dat kralenrek echt uit de kast komt?

Ja, dat kan. Maar als je iets niet actief goed aanleert, loop je het risico dat kinderen het zichzelf verkeerd aanleren en iets afleren kost veel meer moeite dan iets meteen goed leren. Daarom is mijn belangrijkste stelregel in de begeleiding ook altijd dat ik kinderen van het begin af aan leer wat ze later moeten kunnen.

In de onderbouw begrijpen de kinderen nog niet wat het belang is van de goede richting, maar leer ze het vooral wel alvast aan, dat scheelt ontzettend veel tijd en energie in de hogere groepen!