Dit is vooral met "dank" aan de surprises. Knutselen is niet de favoriete bezigheid van mijn kinderen en dat gecombineerd met tijdsdruk en de wil om iets heel moois te maken voor een klasgenoot, is het recept voor zware weekenden.

Zelf vind ik deze periode ook lastig. Hoe begeleid ik mijn kinderen die eigenlijk geen zin hebben om hier mee aan de slag te gaan en het dus het liefst tot het laatste moment uitstellen, terwijl ik weet dat dat het niet leuker of makkelijker maakt. Sterker nog, door de paniek over het mogelijk niet afkrijgen van de surprise en het gedicht, wordt het dan alleen maar moeilijker.

Inmiddels weten zowel mijn kinderen als ikzelf beter hoe we kunnen zorgen dat deze weekenden toch leuk en ontspannen blijven, of in elk geval zo ontspannen mogelijk. Door alles goed te plannen en ons ook aan die planning te houden, kunnen we in elk geval rustig aan de surprises werken en dat helpt al enorm om de emoties niet te hoog te laten oplopen. 

Mijn kinderen kunnen dat nu ook beter zelf dan in het eerste jaar dat we surprises gingen maken en ik weet inmiddels hoe ik onopvallend in de gaten kan houden of het lukt en hier en daar kan kan bijsturen.

Wat ik trouwens vooral geleerd heb, is om me de reacties van mijn kinderen op de spanning die dit alles toch oproept niet meer persoonlijk aan te trekken. Het is zo lastig om te blijven zien dat een kind dat boos wordt omdat je niet de goede kleur verf hebt gekocht helemaal niet boos is over de de verf, maar zich zorgen maakt over het resultaat van zijn harde werken. Bovendien moet hij nu een ander plan bedenken en dat is lastig als je al tijdsdruk ervaart. Ik moet bekennen dat dat me ook niet altijd lukt, maar dat als ik wel die afstand kan houden en kan zien wat er achter het gedrag van mijn kind zit, het veel beter lukt om hem te helpen toch een surprise te maken waar hij trots op is, ondanks de verkeerde kleur verf.

Te vaak vergeten we nog te kijken naar de reden dat een kind zich op een bepaalde manier gedraagt en reageren we alleen op de boosheid. Of, in een andere situatie dan ik hierboven beschrijf, op de vergeten boeken, de afgeleide leerling, het kind dat niet aan zijn werk begint, etc. Vaak zit daar iets heel anders achter en als je daar niets mee doet, verandert het gedrag niet of blijft het terugkomen.

Adelien Bergman heeft hier veel ervaring mee en kan dit als professional en ouder heel duidelijk vertellen. Zelf heb ik heel veel gehad aan de webinars die ze hierover gegeven heeft en ik ben daarom heel blij dat ze deze nog een keer wil verzorgen. Wil jij ook anders leren kijken naar gedrag en wil je meer weten over de oorzaken van dat gedrag? Meld je dan nu aan voor het webinar "Executieve functies, een andere kijk op gedrag" via de knop hieronder.