Draagt "aanvullend onderwijs" bij aan de kansenkloof?

Eerst even een korte samenvatting, dat helpt denk ik om mijn reactie te snappen. Het stuk wat geschreven naar aanleiding van een onderzoek waarin bekeken werd in hoeverre het beeld van het beeld dat het rijkeluiskind dat met dure bijles bijdraagt aan de kansenkloof klopt. Uit dat onderzoek blijkt dat dit niet het geval is (Hoera, de vlag mag uit!), omdat de bijles, of beter gezegd aanvullend onderwijs, er niet voor zorgt dat kinderen ineens beter gaan presteren op school (haal die vlag maar weer snel binnen).

Ik wil graag iets zinnigs zeggen over dit stuk, maar ik weet niet eens waar ik moet beginnen, zoveel is er te zeggen.

De effecten van aanvullend onderwijs

Misschien is het goed om eerst iets te zeggen over de effecten van "aanvullend onderwijs". In het onderzoek wordt gekeken naar "aanvullend onderwijs" bij leerlingen op de basisschool. Hierin wordt onderscheid gemaakt tussen door ouders betaald onderwijs en onderwijs dat kinderen gratis via school volgen. Tussen de verschillende vormen van "aanvullend onderwijs" wordt geen onderscheid gemaakt bij het bekijken van de effecten.

Over het algemeen wordt vastgesteld dat er geen verschil is in effectiviteit tussen betaald aanvullend onderwijs en het aanvullend onderwijs dat gratis via school geboden wordt. Bovendien is er geen enorm effect zichtbaar op de resultaten van kinderen, zo blijkt uit internationale literatuur.

Wat is aanvullend onderwijs?

Bij het lezen van het stuk en van de gepubliceerde samenvatting van het onderzoek blijkt dat onder "aanvullend onderwijs" ook een "betaald online lespakket" valt en dat de gemiddelde kosten in de gevallen van betaalde aanvullingen op het onderwijs €50,00 per maand zijn. Dit betekent dat in het onderzoek ook verschillende betaalde oefenwebsites meegenomen zijn als "aanvullend onderwijs".

Au, die doet pijn, het werk dat ik en andere onderwijsprofessionals doen, wordt wat betreft de effecten op 1 hoop geschoven met het oefenen op een betaalde website en vervolgens wordt geconcludeerd dat het geen effecten heeft op de vooruitgang van kinderen.

Nou, ik heb het natuurlijk niet wetenschappelijk vastgesteld, maar volgens mij zou je wel degelijk effecten zien als je onderscheid zou maken tussen verschillende begeleidingsvormen.

Sowieso is er al een groot verschil in werkwijze tussen bijvoorbeeld bijles en remedial teaching (lees vooral dit blog over het verschil tussen bijles en remedial teaching als je dat verschil niet kent) of bijvoorbeeld logopedische begeleiding bij dyslexie, maar het verschil tussen persoonlijke begeleiding en oefenen op een website is al helemaal groot!

En dat is meteen de vinger op de zere plek, want als die effecten er wel zijn (wat ik enorm hoop), kun je je dus afvragen of "aanvullend onderwijs" inderdaad niet of weinig bijdraagt aan de kansenkloof.

Eerlijke beloning, maar ook voor iedereen betaalbaar: een dilemma

Het aanvullende onderwijs via school is voor iedereen bereikbaar, maar begeleiding buiten school is dat vaak niet en dat is precies waar ikzelf en veel van mijn collega's mee worstelen. Veel van ons hebben eerst op een school gewerkt, maar hebben (om verschillende redenen) besloten dat we geen leerkracht meer willen zijn en/of konden daar niet (meer) als rt'er werken omdat er andere keuzes gemaakt werden. Een manier om toch het werk uit te kunnen voeren waar we zo van houden, is het starten van een eigen praktijk.

En hier begint het dilemma. Niemand is die praktijk begonnen om er rijk van te worden over de rug van hardwerkende ouders die het beste willen voor hun kind, maar we willen wel graag een eerlijke beloning voor ons werk, want dat is ons salaris. Dat betekent dat de kosten voor onze begeleiding niet door alle ouders op te brengen zijn, hoe graag we dat ook anders zouden willen zien.

Verschillende collega's zoeken naar manieren om toch zo veel mogelijk kinderen te kunnen begeleiden, bijvoorbeeld door een speciaal tarief te bieden aan minder draagkrachtige ouders, deel te nemen aan projecten van de gemeente of samen te werken met/ binnen een stichting die remedial teaching voor alle kinderen mogelijk maakt. En veel van hen werken ook graag voor scholen, die hen kunnen inhuren vanuit NPO-gelden en onderwijsarrangementen of hen weer aan kunnen nemen voor rt-taken.

Wordt zo remedial teaching voor alle kinderen beschikbaar?

Wordt hiermee remedial teaching beschikbaar voor alle kinderen die dat nodig hebben? Nee, helaas niet. Ik zou hier heel graag een positief einde aan mijn verhaal willen typen en zeggen dat dat wel het geval is, maar er zullen waarschijnlijk altijd kinderen blijven die baat zouden hebben bij remedial teaching, of een andere vorm van begeleiding, die het niet kunnen krijgen via de school en voor wiens ouders de begeleiding buiten school niet te betalen is.

Het enige wat wij kunnen doen, is er op onze eigen manier aan bijdragen dat de begeleiding wel voor zoveel mogelijk kinderen beschikbaar is en hopen dat er door onze begeleiding meer ruimte is om in de klas en op school de kinderen die niet door ons begeleid kunnen worden ook de passende begeleiding te bieden.

Hoe zorg jij dat jouw begeleiding voor meer kinderen beschikbaar is? Deel het in de reacties!